Çin’in büyük otomotiv üreticilerinden biri, yeni nesil elektrikli araçlarının fiyatını agresif şekilde düşürerek 8.000 USD’nin altına çekti. Bu strateji, pazarda avantaj sağlarken tedarikçilerin üzerindeki baskıyı da büyüttü.
Tedarikçilere düşük fiyatlar kabul ettiriliyor ve ödeme vadeleri senetlere dayanarak 60 günden 9 aya kadar uzatılıyor. Bu durum nakit ihtiyacını artırıyor ve stoklanmış ürünleri ödemede zorluk yaratıyor.
Sektördeki genel fiyat savaşı, kapasite fazlası ve düşük talep gibi faktörlerle birleşince, tedarik zinciri maliyetleri yükseliyor. Devletin müdahalesiyle firmalar 60 gün içinde ödeme sözü verdiyse de bazı üreticiler hâlâ bu kuralları zorlamaya devam ediyor.
Firmanın bu yaklaşımı, entegre üretim gücünü desteklese de dış bağlayıcı unsurların (ticarî kısıtlamalar, ithalat vergileri) uygulamalarda aksamalara yol açabilir. Ekonomistler, bu stratejinin rekabet avantajı yaratırken tedarikçilerde kırılganlık getirdiği uyarısını yapıyor.
Uzmanlara göre bu tür uygulamalar sürdürülebilir olmadığında, tedarikçilerin iflas etmesine ve dolayısıyla üretimin aksamasına neden olabilir. Bu da nihai tüketici fiyatını ve ürün çeşitliliğini doğrudan etkileyebilir.